Ward heeft een tamelijk goede nacht achter de rug. Hij moet wel steeds gewekt worden om te draaien van rug op linkerzij op rug op rechterzij. Dit om doorligwonden te voorkomen. Draaien is niet gemakkelijk omdat hij zelf niets mag doen. Twee verpleegsters komen hem telkens draaien en dat is een hele onderneming.
Hij leeft wel van pijnstilling naar pijnstilling en tegen het einde van een dosis wordt het voor hem altijd heel zwaar. Dan telt hij de minuten af tot ze er zijn. O wee als ze iets later zijn, dan heeft al op het belletje geduwd!
We hebben allebei toch al wel enkele uurtjes kunnen slapen als je alle korte stukjes bij elkaar optelt. :-)
Gisteren zijn moeke en vake nog geweest en nadien papa met de broers. Dat was wel leuk, maar ook vermoeiend.
Vandaag is het hier openbedrijvendag wat een hele drukte met zich meebrengt. Gelukkig mogen de mensen niet hier op de gang want dat zou helemaal veel lawaai zijn.
Ik ben zonet aan een boterhammetje begonnen. Het eerste eten sinds donderdagavond. Veel zin heb ik nog niet, maar ik mag pas verhuizen naar Pellenberg als ik terug eet. Ze gaan ook mijn medicatie per infuus afbouwen zodat ik zonder in infuus kan verhuizen. Ik krijg dan pilletjes die ik moet innemen in plaats van spuitjes in de infuzen.
JOEPIE de dokter is net geweest en ik mag normaal gesproken morgen naar Pellenberg. Al een stap in de goede richting!
Om 16.00uur is ook de plassonde eruit gehaald. Allemaal kleine stapjes in de goede richting. Nu mag ik ook even op mijn buik liggen. ZAAALLLIIIIGGG. Dat doet wel deugd aan mijn rug.
Groetjes,
Reinhilde
—————